De niet zo onschuldige Boterbloem De boterbloem behoort tot de Ranunculus. Dit ist de wetenschappelijke naam voor de groep planten waaronder de boterbloemen en waterranonkels worden gerekend. Deze Groep bestaat uit een vierhonderdtal planten. Veel kinderen denken, dass deze bloem naar boter smaakt, maar dat is helemaal niet zo. De gele bloem heeft und scherpe smaak en is giftig. Het kan zelfs huidverbranding veroorzaken. Uitzicht van de pflanze De boterbloem bestaat uit vier grote defen: de wortel, de stengel, de bloem en bladeren. De bloem heeft in gesamt 10 afzonderlijke blaadjes. Zo zijn er vijf gele kroonbladeren, maar ook vijf geelgroene kelkbladeren. In der Hetze von der Blüte vind je de meeldraden en de stamper. De bladeren van de bloemen ontspringen und de voet van de pflanze en op de stengel. De eerstgenoemde zijn een stuk groter dan de andere. Het blad ist handvormig samengesteld. Boterbloemen doen iedereen denken aan boter, maar deze bloemen smaken helemaal niet lekker. Het ist trouwens niet gezond om ze op t eten wollen ze zijn giftig Doordat ze aen vreemde smaak hebben, laten de dieren ze algauw staan. Als de bloemen gedroogd zijn en zich in hooi bevinden, zijn ze niet meer schadelijk. De giftige stoffen zijn er namelijk uit verdwenen. Soorten boterbloemen Scherpe boterbloem De scherpe boterbloem buigt zijn stahl wanneer het regent. Zo taken en stampers en meeldraden niet nat. De hangende bloempjes Tür vliegen en andere insecten als bescherming gebruikt. De scherpe boterbloem ist ein Insektenstich. Een soort zweifvliegje zorgt für voortplanting van deze soort. Kruipende boterbloem Voor velen onder ons ist dit een heel vervelende Pflanze. Eens ze zich in je tuin bevindt, dan krijg je ze nog moeilijk terug uit. Deze bloemen groeien eerder auf vochtige plaatsen en buigen zich niet einls seint regent. De bloem ist ook iets geler als die van een scherpe boterbloem. Speenkruid Het speenkruid ist ein Spezialgebiet soort binnen de categorie boterbloemen. Die Pflanze heeft een stervormig bloempje dat uit acht gele kroonbladeren bestaat. Aan de wortelvoet bevinden zich speentjes. Dit zijn knolletjes waar reservvoedsel in zit. Een bacterie sterben samenleeft met het speenkruide, haeinted tein veinuf üseinr defekt. Waterranonkels Er bestaan ook boterbloemen die je in het wasser vindt en die noemen wir waterranonkels. De kroonbladeren zijn hier niet geel, maar wit en de blaadjes glanzen niet. Deze plantjes hebben twee soorten bladeren. Zo zijn er drijvende bladeren die een waterafstotende bovenkant hebben en daarnaast zijn er ook nog ondergedoken bladeren. Dit zijn haarfijne deeltjes van der Anlage. Im Wasser waar er Ferse wat voedingsstoffen aanwezig zijn, groeien er veel waterranonkels. Deze planten produceren overdag Ferse wat zuurstof, maar verbruiken er s nachts ook een pak. Daardoor blijft er weinig zuurstof voor andere levende wezens over. Zo gebeurt het dat er veinuf sterben weinrser er meTinteeeinl veel reinnkels in Heinze weinrgieien. De boterbloem werd tür bedelaars om medelijden op te wekken. Ze wreven traf de bloem über hun voeten zodat er blaren ontstonden. Deutsch:. Englisch: eur-lex. europa. eu/LexUriServ/LexUri...0053: EN: HTML Etern boulderbloem produceert Ferse weinig nectar waardoor er weinig daten op deze bloem afkomen (tenzij voor het stuifmeel). Kopie 2012 - 2017 Gietje711, het auteursrecht von dito artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming van de infoteur ist vermenigvuldiging verboden. Gerelateerde artikelen Planetenkarten - Nederlands Q - R Plantennamen Latijns - Nederlands. Planten beginnend mit de Q en R, van Quercus von de Eik mit dem de Ruta graveohellip Boterbloemen, mooi maar giftig Über boterbloemen hatte ik tot nu toe nog niets geschreven. Het verwonderd mezelf ook, maar daten komt waarschijnlijk omdathellip 5 giftige planten besproken Er zijn veel planten die giftig zijn voor dieren. Hieronder ook de bosanemoon, Dotterbloem, stinkende gouwe, hondsdraf ehellip Gewoon speenkruid In februari kunnen wir al vaak een solitair Geel gekleurd bloempje zien tussen mooi Groen blad, langs sloten, Bermen von ihellip Katten en Giftige Planten: AB De meeste mensen weten niet dat Planten Ook giftig zijn voor katten en andere dieren zoals honden, cavias en konijnen. hellip Bronnen en referenties Natuur-Actief Fiches (Artis) Reagieren Sie mit uns auf der Suche nach dem nicken zo onschuldige boterbloemNamen Nederlands. Pinksterbloem Frysk. Pinksterblom auf englisch. Kuckuck-Blume Franais. Cardamine des prs Deutsch. Wiesen-Schaumkraut Wetenschappelijk. Deutsch - Übersetzung - Linguee als Übersetzung von. Kruisbloemenfamilie, Brassicaceae Beschreibung: Cardamine, Veldkers Ondersoorten. Gewöhnliches Pinksterbloem (Cardamine pratensis subsp. Pratensis) en Moeraspinksterbloem (Cardamine pratensis subsp. Dentata). Het ist echter Zeer de vraag von het inderdaad ondersoorten zijn von dat de verschillen alleen te maken hebben met de standplaats. Naamgeving Cardamine komt mogelijk von het Griekse cardamine von cardemon. Waarmee bedoeld werd quot een naar sterkers smakende plantquot (Kardemom ist eine Pflanze uit de gemberfamilie). Cardamine kan echter ook zijjn afgeleid von het Griekse Cardis (hart) und Damao (temperen von verzachten). Het kruid werd vroeger namelijk gebruikt bij hartkwalen und kon de pijn verzachten. Pratensis betekent quot in weiden groeiendquot. Beschrijving Afmeting. 15 bis 50 cm. Levensduur. Überblijend. Hemikryptofyt (Winterknöpfe op von iets onder de grond). Bloeimaanden. April, mei en juni. Worteldiepte zu 20 cm. Stengels. De holle, ronde von soms iets kantige stengels zijn vaak kaal en niet von alleen aan de voet vertakt. Bladeren. De rozetbladeren zijn rondachtig-eivormig en geveerd met een groot topblaadje, stengelbladeren zijn kleinere mit 4 tot 7 paar gab von soms getande deelblaadjes. Ze zijn niet von kort gesteeld. Moeraspinksterbloem heeft bredere deelblaadjes. Bloemen. Tweeslachtig (een bloem mit zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). De bloemen zijn 0,8 to 1,8 cm. De kroonbladen zijn uitgerand und lila, lichtpaars, roze von wit van kleur. De helmknoppen zijn geel en de stijl ist stampfen. Moeraspinksterbloem. De bloemen zijn groter. Vruchten. Een doosvrucht. Hauwen zijn 2 tot 5 cm lang en 1 tot 1 mm Rasse. De zaden zijn kortlevend (1-5 jaar). Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes). Moeraspinksterbloem. De hauwen zijn groter. Biotoop Bodem. Zonnige tot licht beschaduwde Plaatsen op vochtige tot natte, matig voedselrijke tot voedselrijke, niet von licht bemeste, basische tot zwak zure grond (zand, leem, veen, zavel, klei en lss). Groeiplaatsen. Grasland (vochtig, licht bemest Graslandschaften, hooiland, weiland en grasvelden), Bermen, bossen (loofbos en elzenbroekbos), moerassen (drijftillen en verlandingsvegetatiesop laagveen), waterkanten (oa slootkanten, vijverkanten en langs greppels), zeeduinen (duinvalleien), Heggen, Plantsoenen en begraafplaatsen. Verspreading Wereld Koude en gematigde gestreift op het noordelijk halfrond. Algemeen. Rode lijst 2012. Thans niet bedreigd. Tendenz sinds 1950: stabiel von toegenomen. Algemeen. Oorspronkelijk inheems. Vlaanderen Zeer algemeen, maar iets minder algemeen in de duinen en in de Polders. Rode lijst. Thans niet bedreigd. Wetenswaardigheden De plant werd gebruikt bij hartklachten en soms bij epilepsie. Pinksterbloem werd vroeger als rauwkost gegeten, vooral tegen scheurbuik. De bladeren kunnen zowel mild als radijsachtig scherp smaken. Volksnamen als kievitsbloem en koekoeksbloem wijzen erop dat de bloeitijd samen valt und terugkeer van de vogels in de lente. In sommere delen van Frankrijk werd de Pinksterbloem gevreesd, omdat männer dacht dat addters erg op de plant gesteld waren. Wie de bloem plukte, zou binnen een jaar worden gebeten. In Duitsland zou degene die de Pinksterbloem plukte, samen met zijn von haar gewinnend, door de bliksem getroffen worden.
No comments:
Post a Comment